Trzema najważniejszymi elementami w tej technice są kontrakcje, swobodne opadanie oraz emocje. Taniec współczesny jest to ruch wynikający z emocji. Jeśli ich nie będzie- nie będzie tańca. 
Ludzie, przychodzący na spektakle z tańca współczesnego skupiają się głównie na przekazywanych przez tancerzy emocjach, a nie na wykonywanym ruchu.
Pewien Rosjanin (którego nazwiska w tym momencie nie mogę sobie przypomnieć), przed wypuszczeniem swoich aktorów na scenę, denerwował ich aby mogli lepiej wejść w swoją rolę.
W tańcu współczesnym ważne jest, aby wypełnić taniec sobą. Opowiedzieć historię. Trzeba wypełnić sobą, swoją interpretacją rusztowanie, które daje nam nauczyciel.
Dzisiaj na zajęciach była improwizacja. Musieliśmy pokazać ból. Było to ciekawe doświadczenie. Z początku wydawało się łatwe. Jednak kiedy trzeba było samemu wymyślić, a następnie zatańczyć własną etiudę związaną z bólem, pojawiły się problemy. Gdy przyszedł czas prezentacji, okazało się że nie wyszło nam to najgorzej. Pojawiło się wiele świetnych pomysłów na interpretację bólu w tańcu. Najczęściej wykonywanym ruchem, były kontrakcje w brzuchu i klatce piersiowej.
Większość ruchów w tańcu współczesnym to jest wyrażanie bólu, dlatego taniec ten jest idealny dla introwertyków, czyli osób, które tłumią w sobie emocje, są zamknięte i dobrze czują się w samotności. Ja jestem raczej ekstrawertykiem. Ale tak naprawdę, każdy skrywa w sobie jakieś emocje jak miłość czy strach. Sądzę, że taniec współczesny jest najlepszym sposobem aby je wyrazić.
