Swan Lake

 

Jezioro Łabędzie jest chyba jednym z najbardziej rozpoznawalnych spektakli baletowych na świecie. Mimo że tak długo mam do czynienia z tańcem, nigdy nie miałam okazji w całości oglądnąć tego przedstawienia. Jednak niedawno Kraków odwiedził Russian National Ballet. Nie mogłam przegapić takiego koncertu! 
                       

Ale zacznijmy od początku.. O czym w ogóle jest Jezioro Łabędzie? 

Jest to balet klasyczny w czterech aktach. Muzykę skąponawał Piotr Czajkowski, zaś choreografię opracowali Marius Petipa i Lew Iwanow. 

Postacie: 

Odetta - dziewczyna zaklęta w królową łabędzi 

Zygfryd - książę zakochany w Odecie 

Królowa - matka Zygfryda 

Rodbart - zły czarownik (zamienił Odettę w łabędzia) 

Odylia - córka Rodbarta (podszywa się pod Odettę) 

Libretto: 

AKT I
Na dworze królewskim trwa przyjęcie z okazji urodzin księcia Zygfryda. Solenizant dostaje w prezencie od matki kuszę. Jednocześnie Królowa oznajmia mu, iż jutro odbędzie się bal na którym będzie musiał wybrać sobie żonę. Książę jest zaniepokojony tym faktem. Benno proponuje mu wyjście na nocne polowanie nad brzegiem jeziora.

AKT II 
Akcja rozgrywa się nad jeziorem. Nadlatują łabędzie. Zygfryd oczarowany pięknem jednego z łabędzi, nakazuje przyjacielowi nie strzelać do ptaków. Odetta opowiada księciu o swoim nieszczęściu, klątwie. Pojawia się Rodbrat, który daje jej odczuć swoją obecność. Zygfryd przysięga Odecie miłość i wyzwolenie.
AKT III 
Bal. Zabawa na dworze. Zygfryd musi wybrać żonę spośród przybyłych księżniczek. Odrzuca wszystkie kandydatki. Nagle przybywają niespodziewani goście. Jest to Rodbart i jego córka Odylia (czarny łabędź), której uroda jest łudząco podobna do urody Odetty. Książę onieśmielony czarną łabędzicą, zapomina o Odecie i wyznaje miłość Odyli. Wówczas księżniczka i jej opiekun ukazują swoje prawdziwe oblicze. Zygfryd uświadamia sobie, że złamał obietnicę daną Odecie.
AKT IV 
Nad brzegiem jeziora zrozpaczona Odetta informuje inne łabędzie o zdradzie młodzieńca. Jednak po chwili pojawia się sam Zygfryd i tłumaczy całe nieporozumienie. Ponownie wznaje miłość królowej i wyjaśnia że to ją widział w postaci Odylii. Rodbart widząc swoją porażkę, grozi księciu śmiercią. Ten zaś, nie chce uciekać, bowiem woli zostać ze swoją ukochaną.
Istnieją dwa zakończenia. W pierwszym obydwoje giną w falach jeziora. Drugie natomiast kończy się szczęśliwie. Kochankowie zostają razem.
W obydwu zakończeniach wygrywa potęga miłości. Rodbrat nie mogąc tego znieść, umiera.

 

Wracając do wykonania przedstawienia przez Russian National Ballet. Ogólnie nie był to dobry występ. Po balecie rosyjskim spodziewałam się czegoś więcej. Tancerze zespołowi tańczyli nie równo. Książę nie potrafił zakręcić przyzwoicie nawet dwóch piruetów en dehors. Wydawało się, że nie mógł złapać pionu. Jedynie główna solistka dobrze wcieliła się w role czarnego oraz białego łabędzia. Godni zainteresowania okazali się również błazen i zły czarownik Rodbart. Stanęli na wysokości zadania. Stroje oraz scenografię oceniam na kiczowate. Jedynie płynna i delikatna a jednocześnie pełna napięcia muzyka Czajkowskiego naprawdę poruszyła moje wnętrze.